به گزارش خبرگزاری تسنیم، طرح های آبخوانداری و پخش سیلاب از دانش و فناوری های منحصربفرد ایرانیان است که می تواند موجب حاصلخیزی خاک و موجب رونق کشاورزی شود. پخش سیلاب به شیوه علمی برای اولین بار در ایران در ایستگاه تحقیقات سیلاب گربایگان فسا در عرصه های بیابانی توسط آهنگ کوثر به اجرا درآمد و تاکنون در بسیاری از نقط ایران طرح پخش سیلاب مورد بهره برداری قرار گرفته است. تا کنون بیش از 50 عنوان طرح تحقیقاتی مختلف داخلی (پایان نامه یا مقالات مستخرج از آنها)، شاخص هایی همچون مدت زمان اجرای طرح، تعداد دفعات سیل گیری، محل ها، شیوه و عمق نمونه برداری و نتایج حاصله، همچنین میزان دستیابی به هدف مورد توجه قرار گرفته است. نتایج بررسی های انجام شده در سه دهه گذشته در داخل و خارج کشور در سه محور اصلاح و بهبود وضعیت بافت خاک، تغییر کیفیت شیمیایی و فیزیکی خاک و غییر در میزان نفوذپذیری خاک در داخل کشور مورد بررسی محققان قرار گرفته است.

اسامی و موقعیت جغرافیایی ایستگاه ها و عرصه های پخش سیلاب در مناطق مختلف کشور که توسط پژوهشکده حفاظت خاک وآبخیزداری به اجرا در آمده است،  به شرح زیر می باشد:

• گربایگان فسا- فارس           (2500 هکتار- سال احداث 1361)
• اهرم (تنگستان) بوشهر      (1260 هکتار – سال احداث 1374)
• بافق- یزد                               (316 هکتار- سال احداث 1374)
• آب باریک - کرمان             (4000 هکتار- سال احداث 1375)
• سراوان- سیستان و بلوچستان     (1677 هکتار – سال احداث 1375)
• سرچاهان- هرمزگان              (2000 هکتار – سال احداث 1375)
• گناباد- خراسان رضوی         (1600 هکتار- سال احداث 1375)
• سبزوار- خراسان رضوی         (2300 هکتار- سال احداث 1375)
• کاشمر- خراسان رضوی          (3000هکتار- سال احداث 1375)
• بیرجند- خراسان جنوبی           (5000 هکتار- سال احداث 1375)
• موغار- اصفهان                        (300 هکتار- سال احداث 1375)
• میانکوه- یزد                     (270 هکتار- سال احداث 1375)
• هرات- یزد                         (404 هکتار- سال احداث 1375)
• کوهدشت – لرستان                  (150 هکتار- سال احداث 1375)
• جارمه – خوزستان                   (700 هکتار- سال احداث 1375)
• کبودراهنگ– همدان                     (390 هکتار -سال احداث 1375)
• تسوج – آذربایجان شرقی             (3000 هکتار-سال احداث 1375)
• چهاردانگه پشتکوه – مازندران         (300 هکتار-سال احداث 1375)
• سهرین – زنجان                       (235 هکتار-سال احداث 1375)
• بیارجمند – سمنان                   (500 هکتار-سال احداث 1375)
• گچساران – کهگلویه و بویراحمد          (550 هکتار-سال احداث 1375)
• چنداب ورامین – تهران                   (2000 هکتار-سال احداث 1375)
• دهلران  - ایلام                        (5200 هکتار-سال احداث 1375)
• جاجرم – خراسان شمالی                 (360 هکتار- سال احداث 1376)
• فتح آباد داراب – فارس                 (120 هکتار -سال احداث 1376)
• طغرود – قم                           (400 هکتار- سال احداث 1376)
• نهبندان- خراسان جنوبی                (3600 هکتار- سال احداث 1376)
• پلدشت – آذربایجان غربی             (1024 هکتار- سال احداث 1376)
• قوشه – سمنان                    (750 هکتار- سال احداث 1376)
• میهم قروه- کردستان                    (58 هکتار- سال احداث 1377)
• هفتومان (خور و بیابانک) – اصفهان       (3000 هکتار- سال احداث 1378)
• قادرآباد، بافت – کرمان               (1000 هکتار- سال احداث 1381)
• میمند، شهر بابک- کرمان                (1100 هکتار- سال احداث 1382)
• دشت ذهاب – کرمانشاه                (390 هکتار- سال احداث 1384)
• دهندر، هشتبندی – هرمزگان           (450 هکتار- سال احداث 1384)
• بندعلیخان ورامین- تهران                    (800 هکتار- سال احداث 1387)

در گزارش های بعدی به آثار و نتایج اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی اجرای طرح های پخش سیلاب این ایستگاه های تحقیقاتی که در نقاط مختلف ایران پراکنده هستند بیشتر خواهیم پرداخت.

اصل گزارش را در اینجا بخوانید